مقدمه
سازمان ها، نهادهاي اجتماعي هستند كه مانند ساير نهادها ازافرادتشكيل شده اند كه نقش اصلي انسان به عنوان گرداننده اين نهادها است. به عبارت ديگرسازمان منهاي انسان به هيچ وجه توان غلبه و مقابله بر مشكلات و از طرف ديگر تحقق اهداف سازمان را نخواهد داشت و بدون شك در سازمان ها،افرادي وجود دارند كه براي كسب قدرت و منافع در بين خود به رقابت مي پردازند و در مورد تقدم امور و اهدافشان تضادهايي ديده مي شود. در واقع تفاوتها و تضادها براي ادامه حيات سازمانها لازم است تا بتوانند خود را با دنياي پيرامون مطابقت دهند. دانشگاه هم مانند ديگر مؤسسات آموزشي با توجه به بودجه، امكانات مادي، فضاي آموزشي، ويژگي ها و نيازهاي دانشجويان، خصوصيات و توانايي هاي كاركنان، گردش كار و روند اجراي برنامه هاي آموزشي مستم مديريت خاصي است. زيرا امروزه يكي ازمسايل اساسي مديريت سازمانها، رويارويي با تفاوتها، تضادها و اختلافات سازماني است و مديريت تعارض يكي از مشكل ترين و درعين حال مهمترين وظايف هر مدير محسوب مي شود. يكي از
موانع عمده تحقق هدفهاي يك سازمان، وجود تناقض در بين افراد است. تعارض به عنوان جزء اجتناب ناپذير زندگي سازمان قلمداد مي شود كه اغلب به علت ويژگي هاي سازماني پديد مي آيد .
در بسياري ازسازمانها تعارض به صورت مسأله جدي وجوددارد. شايد در همه جا اين پديده داراي چنان قدرتي نباشد كه موجب انحلال سازمان گردد، ولي ترديد نيست كه مي تواند بر عملكرد سازمان، اثرات ناگوار گذاشته يا شرايطي را بوجود آورد كه سازمان بسياري از نيروهاي كارآمد خود را از دست
دهد.
لذا اهميت شناخت موضوع تعارض و تأثيرات مثبت و منفي آن بر عملكرد كاركنان مي تواند آگاهي لازم را براي مديران سازمان جهت اتخاذ تصميمهاي مناسب در مواقع ضروري فراهم آورد. به همين دليل توانايي مديريت تعارض براي تبديل تعارض هاي مخرب و مضر به تعارض هاي سازنده و مثبت،يكي از مهمترين مهار تهاي مديران است؛زيرا با بررسي هاي انجام شده نشان داده كه 20 درصد وقت مديران صرف حل مشكلات ناشي از تعارض م يگردد.مديريت تعارض كاري فني وگاهي از تصميم گيري و رهبري نيز مهمتر است وموفقيت مدير در حل تعارض از جمله مهمترين توانايي مديريت شناخته شده است.
تعارض ,كه ,مي ,سازمان ,مديريت ,مهمترين ,مديريت تعارض ,مي شود ,انسان به ,تعارض و ,يكي از
درباره این سایت